پالس اکسیمتر زنیت مد F02T

هدف استفاده از پالس اکسیمتر زنیت مد F02T ، بررسی میزان پمپاژ اکسیژن از قلب به بدن است.

فرآیند پالس اکسیمتری

• بیشتر اوقات ، دستگاهی شبیه به گیره روی انگشت ، لاله گوش یا پنجه پا قرار می گیرد.  شما ممکن است فشار کمی را احساس کنید ، اما هیچ درد یا نیشگون گرفتن وجود ندارد. در برخی موارد ، ممکن است یک سنسور کوچک با چسب چسبنده روی انگشت یا پیشانی شما قرار گیرد. ممکن است از شما خواسته شود که لاک ناخن خود را در صورت اتصال به انگشت بردارید.
• پروب را تا زمانی که لازم است روشن نگه می دارید تا نبض و اشباع اکسیژن خود را کنترل کنید. هنگام نظارت بر توانایی های فعالیت بدنی ، این در طول تمرین و در دوره بهبودی خواهد بود . در حین عمل جراحی ، سنسور از قبل متصل می شود و هنگامی که بیدار هستید و دیگر تحت نظارت نیستید ، برداشته می شود. گاهی اوقات ، فقط برای خواندن سریع یک مورد استفاده می شود.
• پس از اتمام آزمایش ، گیره یا پروب برداشته می شود.

پالس اکسی متری معمولاً یک آزمایش نسبتاً دقیق است. این امر به ویژه هنگام استفاده از تجهیزات با کیفیت بالا که در اکثر مطب های پزشکی یا بیمارستان ها یافت می شود صادق است .
پالس اکسیمتر زنیت مد F02T به طور مداوم نتایج را با تفاوت 2 درصدی در هر دو جهت آنچه واقعاً است ارائه می دهد. برای مثال ، اگر میزان قرائت شما 82 درصد بود ، میزان اشباع اکسیژن واقعی شما ممکن است بین 80 تا 84 درصد باشد. با این حال ، کیفیت شکل موج و ارزیابی فردی باید در نظر گرفته شود. عواملی مانند حرکت ، دما یا لاک ناخن می توانند بر دقت تأثیر بگذارند.
به طور معمول ، بیش از 89 درصد خون شما باید حامل اکسیژن باشد. این میزان اشباع اکسیژن مورد نیاز برای سالم نگه داشتن سلول ها و بدن شما است. در حالی که تصور نمی شود که اشباع اکسیژن زیر این مقدار بصورت موقت باعث آسیب شود ، موارد تکراری یا مداوم کاهش سطح اشباع اکسیژن مضر است.
میزان اشباع اکسیژن 95 درصد برای اکثر افراد سالم طبیعی تلقی می شود. سطح 92 درصد نشان دهنده هیپوکسمی بالقوه یا کمبود اکسیژن رسانی به بافت های بدن است.