آنچه از عمل ماموپلاستی باید بدانید! (1)

عمل ماموپلاستی؛ رسیدن به سایز و فرم دلخواه سینه در زنان

عمل ماموپلاستی چیست ؟

بطور کلی به  انواع جراحی‌‌های  پلاستیکی که به ‌منظور زیبایی روی سینه انجام می‌شود، اصطلاحاً عمل ماموپلاستی (Mammoplasty) گفته می‌شود. این جراحی می‌تواند جهت کوچک کردن، بزرگ کردن و یا لیفت کردن سینه ها انجام شود. اگر احساس می‌کنید فرم و یا سایز نامناسب سینه شما، منجر به کاهش اعتماد به‌ نفس و احساس نارضایتی تان شده است، این نوشتار را تا انتها دنبال کنید.

تصمیم به انجام عمل ماموپلاستی به ‌دلیل مشکلاتی است که بین خانم‌ها شایع هستند؛ احساس درد در ناحیه گردن و کمر، عدم تقارن یا بزرگی سینه‌ها و یا افتادگی و فرم نامناسب سینه‌ها که می‌توانند ناشی از عواملی نظیر افزایش سن، سپری کردن دوران بارداری و تغییر وزن باشد. در مقابل بسیاری از زنان می‌گویند که پس از کوچک کردن سینه، اعتماد به نفس بیشتری نسبت به خود دارند و در بدن خود راحت تر هستند. همچنین انجام فعالیت‌های ورزشی را بهتر انجام می‌دهند و از درد ناحیه پشت و گردن رها شده‌اند. در ادامه چند دسته کلی از عمل زیبایی ماموپلاستی را بررسی می‌کنیم.

ترس بیماران قبل از ماموپلاستی

بسیاری از زنان از ترس بدتر شدن سلامت، ظاهر یا کیفیت زندگی خود، در انجام عمل جراحی تردید دارند. بیشتر اوقات، سوالات زیر ممکن است قبل از عمل نگران کننده باشد:

• عوارض جراحی (اسکارهای پراکنده، جراحی مجدد، اسکارهای بزرگ و غیره): اگر عمل توسط پزشک مجرب انجام شود و قوانین بهداشتی بعد از عمل به اندازه کافی رعایت شود، خطرات جراحی قابل توجهی وجود ندارد.
• ناراحتی حسی ناشی از وجود ایمپلنت در سینه و ظاهر غیر‌طبیعی سینه
• مشکلات سونوگرافی و ماموگرافی، ممنوعیت شیردهی

عمل ماموپلاستی

عمل ماموپلاستی افزایشی (بزرگ کردن سینه)

بزرگ کردن سینه برای بهبود ظاهر، اندازه و تقارن سینه زنان انجام می شود. خانم‌ها به دلایل مختلفی به بزرگ کردن سینه فکر می‌کنند. برخی از زنان احساس می‌کنند سینه‌هایشان خیلی کوچک است. برخی پس از تغییر سینه‌هایشان پس از بارداری، تمایل به بزرگ کردن سینه ها دارند. برخی دیگر تمایل به اصلاح عدم تقارن در اندازه سینه دارند. بزرگ کردن سینه با ایمپلنت هایی انجام می شود که می توانند زیر عضله قفسه سینه یا روی عضله سینه قرار گیرند. برش را می توان در زیر بغل ، آرئول (ناحیه اطراف نوک پستان) یا چین پایین سینه قرار داد. به طور کلی، تمام روش‌های عمل ماموپلاستی بزرگ کردن سینه، روش های کم تهاجمی هستند. برای جراحی‌هایی که در آن برش در زیر بغل ایجاد می‌شود، ممکن است در طول عمل از آندوسکوپ استفاده شود. پروتز سینه از یک پوسته سیلیکونی پر شده با نمک یا ژل سیلیکون تشکیل شده است. زنان اندازه مورد نظر خود را با نصب ایمپلنت آزمایشی تعیین می کنند.

بزرگ کردن سینه یک روش نسبتا ساده است. مانند هر عمل جراحی، مقداری عدم اطمینان و خطر انتظار می رود. اگر تصمیمی برای عمل ماموپلاستی دارید، نگرانی ها و انتظارات خود را بشناسید و با یک جراح پلاستیک ماهر مشورت کنید.

عمل بازسازی سینه (Breast Reconstruction)

جراحی سرطان سینه شامل برداشتن تومور با جراحی برای جلوگیری از گسترش سرطان به سایر قسمت‌های بدن است. روش جراحی برای برداشتن تومور به اندازه و نوع سرطان بستگی دارد. در حالی که اغلب برداشتن سرطان و حفظ پستان امکان پذیر است، گاهی اوقات این امکان پذیر نیست و ممکن است ماستکتومی لازم باشد. برای بازگرداندن شکل سینه ها پس از ماستکتومی، عمل جراحی دیگری به نام بازسازی سینه انجام می شود. به تمام بیمارانی که نیاز به ماستکتومی دارند، در صورت بی خطر بودن، بازسازی پیشنهاد می شود. بازسازی اولیه سینه شامل بازسازی سینه ها بلافاصله پس از برداشتن یک قسمت یا بافت کامل سینه است. این برای بیمار مفید است زیرا دو عمل جراحی بزرگ در یک روش یکبار مصرف ترکیب می شوند. با این حال، اگر بیمار مجبور باشد پس از جراحی سرطان پستان تحت پرتودرمانی قرار گیرد، بازسازی فوری سینه ممکن است ترجیح داده نشود. در چنین مواردی، جراح شما ممکن است ایمپلنت‌های موقت پستان یا افزایش‌دهنده‌های بافتی را وارد کند یا در طول ماستکتومی برای بازگرداندن شکل سینه شما، کوچک کردن پوست را انجام دهد. پس از آن 6-9 ماه پس از آخرین جلسه پرتودرمانی یا شیمی درمانی، بازسازی تاخیری سینه توصیه می شود. بازسازی تاخیری را می توان در هر زمانی پس از برداشتن یک قسمت یا کامل پستان انجام داد، اگر به درمان های بیشتر سرطان نیاز نباشد. این جراحی حتی پس از چندین سال پس از برداشتن سینه انجام می شود.

عمل ماموپلاستی لیفت سینه (ماستوپکسی)

در برخی از زنان، پوست به اندازه کافی قوی یا انعطاف پذیر نیست که بتواند وزن سینه را تحمل کند و باعث افتادگی سینه ها می شود. در این وضعیت که اصطلاحاً ptosis”” نامیده می شود، پوست بیش از حد در مقایسه با بافت سینه وجود دارد. عمل ماموپلاستی تحت بیهوشی عمومی انجام می شود. در انجام این روش جراح شما یک برش لنگر شکل یا یک برش عمودی ایجاد می‌کند که از خطوط طبیعی سینه پیروی می کند. در مرحله بعد، جراح پوست اضافی را برمی دارد و نوک پستان و آرئول شما را به موقعیت بالاتری می برد. سپس پوست اطراف آرئول را پایین آورده و به هم می‌کشند تا شکل سینه را تغییر دهند. پس از اتمام عمل، بخیه ها در اطراف ناحیه آرئول و نوک پستان، در یک خط عمودی در زیر نوک پستان و در امتداد چین پایین سینه قرار می گیرد.

پس از انجام لیفت سینه، ممکن است کمی احساس ناراحتی کنید، که برای آن داروها  و گن ماموپلاستی توسط جراح شما توصیه می شود. یک سوتین پس از جراحی بدون سیم برای پوشیدن بعد از عمل توصیه می شود. شما باید سینه بند را روز و شب به مدت 3 هفته و سپس در طول روز برای 3 هفته دیگر بپوشید. ممکن است احساس سوزن سوزن شدن، بی حسی یا ناراحتی در زیر بغل داشته باشید. روی سینه شما کبود و برآمده خواهد شد. رنگ آبی مایل به سیاه و تورم پس از چند روز کاهش می یابد. همچنین ممکن است انتظار از دست دادن حس اطراف نوک پستان و ناحیه هاله را داشته باشید. لیفت سینه می تواند اندازه و شکل سینه شما را بهبود دهد و کانتور سینه ها را بازگرداند.

برخی از خطرات و عوارض ماستوپکسی عبارتند از:

• خونریزی یا تشکیل هماتوم(Hematoma)
• عفونت
• تغییر در احساس سینه و نوک سین
• بی نظمی در شکل و کانتور سینه
• تجمع مایع
• ترومبوز ورید عمقی، عوارض قلبی و ریوی
• نیاز به عمل ماموپلاستی تجدید نظر

عمل ماموپلاستی کاهشی (کوچک کردن سینه)

جراحی کوچک کردن سینه اغلب در زنان با سینه های بزرگ و سنگین که ناراحتی قابل توجهی از جمله گردن درد، کمردرد و بی حسی یا ضعف به دلیل وزن سینه ها را تجربه می کنند، استفاده می شود. روش مورد استفاده برای کاهش اندازه سینه ها می تواند متفاوت باشد. این فرآیند ممکن است شامل جراحی از طریق برش یا لیپوساکشن برای از بین بردن چربی اضافی سینه باشد. در طی روش اول پوست، چربی و بافت سینه اضافی برداشته می شود. نوک سینه و ناحیه اطراف آن معمولاً به سینه چسبیده می‌مانند. برای سینه های خیلی بزرگ، جراح ممکن است نیاز داشته باشد آنها را بردارد و نوک سینه جدیدی اضافه کند. جراح سعی می کند سینه ها را شبیه به هم کند، اما اندازه و شکل سینه ممکن است تا حدودی متفاوت باشد. اندازه آرئول نیز ممکن است کوچکتر باشد. اسکارهای برش به مرور زمان محو می شوند، اما به طور کامل از بین نمی روند. عمل ماموپلاستی کوچک کردن سینه می تواند باعث تغییر در حس سینه و همچنین ناتوانی در شیردهی شود.

عمل ماموپلاستی یا جراحی کوچک کردن سینه خطرات مشابهی با سایر جراحی ها دارد. اگر سیگاری هستید، توصیه می شود قبل از عمل سیگار کشیدن را ترک کنید تا خطر عوارض جراحی کاهش یابد. خونریزی، عفونت و واکنش بد به بیهوشی می‌تواند از مشکلات آن باشد. سایر خطرات احتمالی عبارتند از:

• کبودی موقتی.
• جای زخم.
• مشکل یا ناتوانی در شیردهی.
• تفاوت در اندازه، شکل و ظاهر سینه های چپ و راست.
• عدم رضایت کافی از نتیجه عمل.
• در موارد اندک، از دست دادن نوک پستان و پوست اطراف نوک پستان یا احساس در آنها
• لخته شدن خون: بیمارانی که به دنبال کوچک کردن سینه هستند به دلیل محدودیت حرکتی آنها در روزها و هفته های بعد از عمل در معرض خطر لخته شدن خون هستند. لخته‌ها پس از جراحی معمولاً در وریدهای عمقی پاها، بازوها و تنه ایجاد می‌شوند. هنگامی که لخته در ورید عمقی ایجاد می‌شود، ترومبوز ورید عمقی یا به اختصار DVT نامیده می‌شود.

عمل ماموپلاستی

مراقبت‌های بعد از  عمل ماموپلاستی

اقداماتی که بلافاصله پس از جراحی انجام می‌شود :

• سینه ها با بانداژ و یک سوتین جراحی پوشانده می‌شوند تا در جای خود ثابت شوند.
• ممکن است یک لوله زیر هر بازو قرار داده شود تا خون یا مایع اضافی تخلیه شود.
• بیمار ممکن است دارو برای درد و همچنین برای کاهش خطر عفونت از پزشک دریافت کند.

همچنین اقداماتی که باید به‌مدت چند هفته یا چند‌ماه بعد از ماموپلاستی با توصیه پزشک انجام شود:

• فعالیت بدنی را به مدت 4 تا 6 هفته بعد از عمل ماموپلاستی در حالی که سینه ها بهبود می یابند، محدود شود.
• همیشه از سینه بند جراحی تایید شده استفاده شود تا سینه ها ترمیم شده و تورم کاهش یابد.
• جای زخم به مرور زمان محو می شود. برای بررسی وضعیت بهبود نیاز به ویزیت بعدی با جراح است.

مراقبت از اسکارها (جای زخم) عمل ماموپلاستی

عمل ماموپلاستی باعث ایجاد زخم در اطراف نوک سینه ها و سینه ها می شود. این اسکارها در یک دوره حدود 12 ماهه نرم و محو می شوند، اما مراقبت صحیح از آنها بهترین راه برای اطمینان از دستیابی به بهترین نتایج عمل ماموپلاستی است. شما باید تا 12 ماه جای زخم های خود را از نور خورشید دور نگه دارید و در صورتی که آنها را در معرض نور خورشید قرار دهید، از ضدآفتاب قوی استفاده کنید. این مساله به جلوگیری از تغییر رنگ یا تیره شدن جای زخم کمک می کند. همچنین باید ناحیه درمان را تمیز نگه دارید. جراح شما به شما اطلاع می‌دهد که چه زمانی می توانید بعد از جراحی دوباره دوش بگیرید و حمام کنید. اما تا آن مرحله، از یک اسفنج با آب و صابون استفاده کنید تا برش ها را تمیز نگه دارید و به درستی خشک کنید. زخم‌های در حال بهبود ممکن است احساس خارش داشته باشند. تا جایی که می توانید باید از خراشیدن آنها خودداری کنید. اگر متوجه شدید که آنها خیلی خشک می شوند، از مرطوب کننده ها یا روغن های ترمیم کننده پوست استفاده کنید، آنها را به آرامی ماساژ دهید و ناحیه مورد نظر را هیدراته نگه دارید.